In de serie “Bij de mensen thuis…” vandaag over het ontruimen van woningen. Met regelmaat ontruimen wij huizen, garages en zelfs stallen voor familie van mensen die naar het bejaardenhuis of verzorgingshuis gaan, of overleden zijn.
Zoals gisteren. We zijn door 2 dochters ingehuurd om de woning en schuur te ontruimen, omdat vader naar het verzorgingshuis ging en de familie ver weg woont en de tijd niet heeft om het allemaal zelf te doen. Vader was een echte sleutelaar en dat was direct te zien; allemaal gereedschap en onderdelen voor het sleutelen aan brommers en fietsen. De dochter vertelde dat vader vroeger een benzinestation en een garage heeft gerund en na zijn pensioen nog graag mocht sleutelen aan fietsen ed.
Wat ik me op dat moment dan ineens weer realiseer, is dat we een heel leven aan het opruimen zijn. Altijd een ingewikkelde situatie voor de familie en wij kunnen daar een positieve bijdrage aan leveren. Niet alleen door de spullen op te halen, het huis leeg en schoon op te leveren of verkoopklaar te maken, maar ook te luisteren naar de herinneringen die de spulletjes oproepen bij de familie. Ik kreeg gisteren dan ook na afloop een grote knuffel van de dochter, omdat ze, ondanks de rotsituatie, er toch een goed gevoel bij heeft gehad. Wat hebben we toch enorm tof werk!